۱۳۹۸/۱۰/۲۳، ۰۷:۵۱ عصر
انجمن
وقتی NA شروع به فعالیت نمود, این فكر ساده كه معتادان می توانند به جای بیرون رانده شدن مدت دارازجامعه, در آن بهبود پیدا كنند، یك ایدۀ افراطی به نظر می رسید. امروز برای اکثر ما ایدۀ بزرگ بهبودی, عشق و صمیمیتی است كه نسبت به اعضای دیگر تجربه می كنیم. ما در انجمن گرد هم می آییم و در حین با هم بودن در می یابیم كه عشق و اعتماد عمیق ما نسبت به یكدیگر, جر و بحث های كوچك و مشكلات ما را تحت الشعاع خود قرار می دهد. پایبندی مانسبت به یکدیگر مانند ریشه ایست که رشد مان را تغذیه میکند .
از زمان اولین تسلیم ما در NA, رابطۀ خاصی میان معتاد در عذاب و انجمن ایجاد می شود. ما از همان ابتدا می دانیم كه NA ریسمان نجات ماست اما ممکن است زمانی كه به وسیلۀ چیز دیگری به ساحل آورده می شویم و دریک مرکز سم زدایی پاک می شویم, این واقعیت را که انجمن ریسمان نجات مان است, به وضوع نبینیم .زمانی كه باید به كسی آموزش دهیم كه NA یك برنامه سم زدایی و یا بازپروری نیست ممکن است احساس درماندگی به ما دست دهد. ما در NA پاك می شویم و پاك می مانیم.
بخشی ازآنچه که اتحاد را برای بهبودی مان ,چنین حیاتی می كند این است که ما می توانیم شباهت های مان را به آسانی فراموش کنیم. حتی اگر مدتی است که در برنامه هستیم, هنوز هم شاید تفاوت هایمان را عاملی برای ایجاد تفرقه در بین مان ببینیم. در صورتیكه همین تفاوتها ما را آزاد می کنند که از درون رشد کنیم. شاید پیشنهاد کمک کردن به تازه واردی که خوب نمی شناسیم برایمان راحت باشد اما وقتی سالهاست در برنامه با یكدیگرآشنا هستیم و هنوزبه یکدیگر اهمیت چندانی نمی دهیم شاید به تلاش بیشتری نیاز است تا از تفاوت هایمان عبور نماییم. میتوانیم ببینیم كسیكه وجودش برایمان چندان خوشایند نیست پیام را طوری به شخص دیگری میرساند كه ما هرگز قادر به انجامشنیستیم. علاقمند بودن به دیگران علیرغم احساس شخصی مان نسبت به آنها میتواند برایمان پاداش های شگفت انگیزیبه همراه داشته باشد .وقتی با كسی كه اورا به سختی می شناسیم یا از او خوشمان نمیاید همدردی میكنیم خلق وخوی مشترك انسانی مان را احساس می كنیم و لایه جدیدی از روحانیت را در وجودمان تشخیص میدهیم.
از زمان اولین تسلیم ما در NA, رابطۀ خاصی میان معتاد در عذاب و انجمن ایجاد می شود. ما از همان ابتدا می دانیم كه NA ریسمان نجات ماست اما ممکن است زمانی كه به وسیلۀ چیز دیگری به ساحل آورده می شویم و دریک مرکز سم زدایی پاک می شویم, این واقعیت را که انجمن ریسمان نجات مان است, به وضوع نبینیم .زمانی كه باید به كسی آموزش دهیم كه NA یك برنامه سم زدایی و یا بازپروری نیست ممکن است احساس درماندگی به ما دست دهد. ما در NA پاك می شویم و پاك می مانیم.
بخشی ازآنچه که اتحاد را برای بهبودی مان ,چنین حیاتی می كند این است که ما می توانیم شباهت های مان را به آسانی فراموش کنیم. حتی اگر مدتی است که در برنامه هستیم, هنوز هم شاید تفاوت هایمان را عاملی برای ایجاد تفرقه در بین مان ببینیم. در صورتیكه همین تفاوتها ما را آزاد می کنند که از درون رشد کنیم. شاید پیشنهاد کمک کردن به تازه واردی که خوب نمی شناسیم برایمان راحت باشد اما وقتی سالهاست در برنامه با یكدیگرآشنا هستیم و هنوزبه یکدیگر اهمیت چندانی نمی دهیم شاید به تلاش بیشتری نیاز است تا از تفاوت هایمان عبور نماییم. میتوانیم ببینیم كسیكه وجودش برایمان چندان خوشایند نیست پیام را طوری به شخص دیگری میرساند كه ما هرگز قادر به انجامشنیستیم. علاقمند بودن به دیگران علیرغم احساس شخصی مان نسبت به آنها میتواند برایمان پاداش های شگفت انگیزیبه همراه داشته باشد .وقتی با كسی كه اورا به سختی می شناسیم یا از او خوشمان نمیاید همدردی میكنیم خلق وخوی مشترك انسانی مان را احساس می كنیم و لایه جدیدی از روحانیت را در وجودمان تشخیص میدهیم.
