۱۴۰۰/۴/۱۶، ۱۲:۲۷ عصر
با سلام....
هنگام دعا و بعد از دعا وقتی صادقانه دعا میکنم بیشترین چیزیکه احساس میکنم احساس هیچ بودن است ، یعنی اون بَرمَک پر مُدعا و پر توقع و پُر گلایه و ناراضی کم کم تبدیل میشه به یه آدم آرام تر و راضی تر احساس رضایتمندی و بیداری است تسلیمم عمیق تر شده و روحم کمی جلا پیدا میکند تا از هوای نفسم کمی دور تر شوم احساس میکنم صاحب و مراقب دارم و در نتیجه اعتماد به نفسم برای حرکت ، بخشش ، پذیرش بیشتر میشود.
احساس وصل بودن میکنم و رابطه ام با آدمها بهتر میشود.
وقتی دعا میکنم به خود واقعیم نزدیکتر میشوم.
هنگام دعا و بعد از دعا وقتی صادقانه دعا میکنم بیشترین چیزیکه احساس میکنم احساس هیچ بودن است ، یعنی اون بَرمَک پر مُدعا و پر توقع و پُر گلایه و ناراضی کم کم تبدیل میشه به یه آدم آرام تر و راضی تر احساس رضایتمندی و بیداری است تسلیمم عمیق تر شده و روحم کمی جلا پیدا میکند تا از هوای نفسم کمی دور تر شوم احساس میکنم صاحب و مراقب دارم و در نتیجه اعتماد به نفسم برای حرکت ، بخشش ، پذیرش بیشتر میشود.
احساس وصل بودن میکنم و رابطه ام با آدمها بهتر میشود.
وقتی دعا میکنم به خود واقعیم نزدیکتر میشوم.
