۱۳۹۹/۴/۲۱، ۰۱:۲۷ عصر
(۱۳۹۸/۱۰/۲۲، ۱۰:۲۱ عصر)admin.a نوشته است: سوال 49 : آيا پذيرفته ام كه بعد از مدتهاي طولاني پرهيز باز هم كنترلي نخواهم داشت؟بانظربه بیماری مرموزمن, کنترل یک افسانه است.مثال یک ماهی بقای من ,با آب دریاست.ماهی 10روزبا10سال فرقی نمیکند.صحبت سرپرهیزازنواقص است که مدتی آنرا کنارگذاشته ام.مدت پاکی ومدت پرهیز یک نقصی است برای اینکه بتوانم کنترل شده ازنواقصم استفاده کنم.
مثال جلسه نروم,کلاس قدم نروم,مشارکت نکنم.
بهبودی پس اندازی ندارد,بیماری اعتیادرا فقط با اصول وفقط برای امروز میتوان جلوش را گرفت.
یکی ازعلائمی که بدانی درکنترل هستی,امروز وفرداکردن است.
هروقت خلآ پیدا میکنم درحال کنترل هستم.هروقت افراط وتفریط میکنم درحال کنترل هستم.وقتی تمام قسمت های زندگی را هماهنگ جلو میبرم یعنی تعادل,که باعث رشدمیشود.
نشان دهنده این است که درحال کنترل نیستی وازآن خارج شدی.
یکی ازویژگیهای تعادل این است مه توانایی های مرابالا میبرد.
تعادل یعنی بهادادن به هرچیزی به اندازه خودش.
شرایط تعادل چیست شک,اما,
اگر,چرا,وجودنداشته باشد,تعادل یک اصل روحانی است که درلحظه اتفاق میوفتد.
زیربنای کنترل کردن نتیجه تنبلی است که درگذشته والان هم دارد.هرکجاکه تهدیدمیشوم,هرکجا که میترسم چیزی راازدست بدهم.
نتیجه کنترل درگیری,خراب کردن,سرکارنرفتن,آشفتگی
