۱۳۹۹/۱/۱۰، ۰۸:۱۳ صبح
من یک انسان خودشیفته و از خود خوشنودی بودم و خیلی تکامل گرا . به این شکل که احساس دانایی و توانائی در خودم زیاد بود که هر کاری که میکنم درسته و توقع کمال رو از دیگران داشتم و اینکه هیچکس نباید هیچ اشتباهی ازش سر بزنه و دیگران باید مثل من باشند . اما مشهودات امروزم میگه همه بهتر از من فکر و عمل میکنن و من در اشتباهم . چون مشارکت دیگرانو خوب گوش میکنم و راههای درستی که رفتن و موفق بودن من به این دلگرمی رسیدم که بهبودی امکان پذیره ضمن اینکه پاکی و زندگی خودم بهترین شاهدیه که موجوده ...