۱۴۰۲/۷/۱۳، ۰۲:۲۷ عصر
من باید علاوه بر عذرخواهی مسئولیت رفتار و اعمال خودم را بپذیرم و این با عذرخواهی تنها جور در نمی آید. خود عذرخواهی قسمتی از جبران خسارت من است.. حال با کارکردن این قدمها به این آگاهی رسیده ام که کمبودها و نواقصم عامل اصلی خساراتی است که به خودم و اطرافیانم زده ام اینک اگر میخواهم به رهایی برسم ابتدا باید مسئولیت کارهایی را که انجام داده ام بپذیرم و در راستای آن اقدام و عمل کنم تا بتوانم فقط برای امروز زندگی کنم. اگرخسارتهایی که زده ایم زبانی باشد شاید بتوان عذرخواهی کرد اما جبران خسارت هایمان باید با خسارت هایی که زده ایم هماهنگ باشد. یادمان باشد عذرخواهی تنها برای من، فقط پیچاندن است و بس.