۱۴۰۰/۲/۱۵، ۱۰:۱۳ صبح
سلام سعید هستم یک معتاد
بهبودی من بستگی به این داره که تا چه حد بتونم همه رو ببخشم
و این بر می گرده به اینکه قدم 4 رو خوب کار کرده باشم
نقش من چه بود؟ ( جانِ سئوال)
همیشه از خودم اینو می پرسم و تکرار می کنم
چرا نمی بخشیم؟
چرا رنجش ما ادامه داره؟
واقعا اگه از قدم 4 سَرسَری رد شده باشم، الان تو قدم 9 نمی تونم ببخشیم
ریشه جای دیگه هست
نقش خودتو پیدا کن سعید!
دلیلش رو هم پیدا کن
ما قرار نیست حتی فقط بخشیده شیم یا ببخشیم
مهم تر از اون شناخت نواقصم هست
شناخت کمبودهای اخلاقیم
و پیدا کردن الگوهای رفتاری سعیدِ معتاد !
مثال : من نقصِ تنبلی دارم، از همکارام عقب افتادم، می ترسم ، امنیت مالیم به خطر می افته،
غرور میاد وسط
میخواد به من مواد مصرفیم رو برسونه،چون من مصرف کننده هستم
میگه نه داداش گلم تو تنبل نیستی، اونا پاچه خوارن، اونا خر کارن، اونا خر خونن
نقص غیبت و زیراب زنی و پشتشم رنجش میاد رو
مثال 2 : رنجش از پدرم
همیشه عصبانی، پدر سخت گیر، قهر کن، تنبیه کن .... می ترسیدم ازش
نقش من : من شر بودم شیطون با رفیقای ناباب
می گشتم.بی ملاحظه بودم
آیا بخشیدم پدرم رو؟
وقتی بر می گردم به گذشته و نگاه می کنم دلم به حال پدرم می سوزه. چقدر کار می کرد. هوای برادر خواهراشو داشت.هوای پدر مادرشو داشت. یه کارمند ضعیف که نصف معلمهای ابتدایی حقوق می گرفت. دلش می خواست ما درس بخونیم برای خودمون کاره ای بشیم.مثه خودش هی جون نکنیم. آقا باشیم. چه گذشته ای داشت؟ از پدرش چی یاد گرفته بود؟ پدرش نذاشت درس بخونه. چقدر می ترسید. چقدر نگران آینده ما بود. اینا چی کار باید بکنن؟ آیندشون چی میشه؟ چی کاره میشن؟ ...
پدرم قابل ترحم بود . پدرم ترسیده بود. پدرم همه زورش رو زد.همه تلاشش رو کرد. بهترین کاری که بلد بود. یک ثانیه کم فروشی نکرد.یک ثانیه کم نذاشت.هر چی که بلد بود و انجام داد.
بخشش؟
واقعا کی باید کیو ببخشه؟
آیا رنجشی میمونه که ببخشم
پدرم جزو تاپ تری لیست رنجش های من بود
حالا دلم می خواد بشینم تو یه بیابونو سالها گریه کنم براش
گریه کنم برا خودم
بخشش
بله من برای همیشه خدا بخشیدم
پدرم رو و خودم رو
این بار سنگینی بود که از دوشم برداشتم.
نقش راهنما:
خیلی وقته راهنما ندارم
دنبال یه راهنمای خوب هستم
بهبودی من بستگی به این داره که تا چه حد بتونم همه رو ببخشم
و این بر می گرده به اینکه قدم 4 رو خوب کار کرده باشم
نقش من چه بود؟ ( جانِ سئوال)
همیشه از خودم اینو می پرسم و تکرار می کنم
چرا نمی بخشیم؟
چرا رنجش ما ادامه داره؟
واقعا اگه از قدم 4 سَرسَری رد شده باشم، الان تو قدم 9 نمی تونم ببخشیم
ریشه جای دیگه هست
نقش خودتو پیدا کن سعید!
دلیلش رو هم پیدا کن
ما قرار نیست حتی فقط بخشیده شیم یا ببخشیم
مهم تر از اون شناخت نواقصم هست
شناخت کمبودهای اخلاقیم
و پیدا کردن الگوهای رفتاری سعیدِ معتاد !
مثال : من نقصِ تنبلی دارم، از همکارام عقب افتادم، می ترسم ، امنیت مالیم به خطر می افته،
غرور میاد وسط
میخواد به من مواد مصرفیم رو برسونه،چون من مصرف کننده هستم
میگه نه داداش گلم تو تنبل نیستی، اونا پاچه خوارن، اونا خر کارن، اونا خر خونن
نقص غیبت و زیراب زنی و پشتشم رنجش میاد رو
مثال 2 : رنجش از پدرم
همیشه عصبانی، پدر سخت گیر، قهر کن، تنبیه کن .... می ترسیدم ازش
نقش من : من شر بودم شیطون با رفیقای ناباب
می گشتم.بی ملاحظه بودمآیا بخشیدم پدرم رو؟
وقتی بر می گردم به گذشته و نگاه می کنم دلم به حال پدرم می سوزه. چقدر کار می کرد. هوای برادر خواهراشو داشت.هوای پدر مادرشو داشت. یه کارمند ضعیف که نصف معلمهای ابتدایی حقوق می گرفت. دلش می خواست ما درس بخونیم برای خودمون کاره ای بشیم.مثه خودش هی جون نکنیم. آقا باشیم. چه گذشته ای داشت؟ از پدرش چی یاد گرفته بود؟ پدرش نذاشت درس بخونه. چقدر می ترسید. چقدر نگران آینده ما بود. اینا چی کار باید بکنن؟ آیندشون چی میشه؟ چی کاره میشن؟ ...
پدرم قابل ترحم بود . پدرم ترسیده بود. پدرم همه زورش رو زد.همه تلاشش رو کرد. بهترین کاری که بلد بود. یک ثانیه کم فروشی نکرد.یک ثانیه کم نذاشت.هر چی که بلد بود و انجام داد.
بخشش؟
واقعا کی باید کیو ببخشه؟
آیا رنجشی میمونه که ببخشم
پدرم جزو تاپ تری لیست رنجش های من بود
حالا دلم می خواد بشینم تو یه بیابونو سالها گریه کنم براش
گریه کنم برا خودم
بخشش
بله من برای همیشه خدا بخشیدم
پدرم رو و خودم رو
این بار سنگینی بود که از دوشم برداشتم.
نقش راهنما:
خیلی وقته راهنما ندارم
دنبال یه راهنمای خوب هستم
