۱۳۹۹/۴/۹، ۰۲:۲۸ عصر
. سنت سوم فقط توجه ما را به تمایل قطع مصرف دوست همدرد مان جلب می کند و ما را از قضاوت در مورد دارائی و نداری - ماندن یا نماندن سن و مذهب - گویش - رنگ پوست - نوع مواد - ظاهر و پوشش - خستگی یا اجبار دور نگه می دارد . این سنت برای هر معتاد در هر کجای دنیا یک صندلی و حق عضویت قائل است بدون توجه به نکات بالا من با این گمنامی در هر کجای دنیا می توانم بهبودی را دنبال کنم . در مورد تازه وارد قضاوت نمی کنیم - در جلسات شخصیت درست نمی کنیم . در هنگام برگزاری جلسات با اسم و لقب همدیگر را صدا نمی کنیم - فرصت اشتباه به دیگران می دهیم
