امید

[حـمـیـد]

بعد از 5 سال حبس با 9 ماه پاکی از زندان آزاد شدم . از همسرم طلاق گرفته بودم زندگی آشفته و هرج و مرج ، خودم در این بیکران جامعه سر در گم و حیران بودم ، هیچ امیدی به آینده و هیچ جایی نداشتم فقط در زندان با جلسه آشنا شده بودم و حرکت صبح را چون هیچ وسیله ای نداشتم با اتوبوس شروع کردم . حالا 9 سال از اون زمان گذشته و اینجا در خانه خودم جلوی کامپیوتر نشستم همسرم برام چایی آورده و میوه پوست میکنه و دو دخترم دارن جیغ جیغ و بازی میکنن و خونه رو گذاشتن رو  سرشون منم با خیال راحت چون ویروس کرونا خونه نشینم کرده نشستمو در صلح و آرامش کامل با خانواده کاری که اصلا بلد نبودم و منم با امـیـد به اینکه قرنطینه خونگی تموم میشه و فعالیت روز مره مو شروع میکنم و با امید به رشد و ترقی بیشتر زنگیم در جریانه ...