۱۴۰۰/۱۲/۲۳، ۰۳:۴۷ صبح
بعضی از ما مراقبت از خود را بخشی متداوم از فرایند جبران خسارت می بینیم. ما کارمان را با خسارت نزدن بخود
شروع نموده و به تدریج یادمی گیریم با جسم, ذهن و روح خود ازروی احترام و افتخار رفتارکنیم. وقتی که ازبهزیستی(بهزیستن) خود, به اندازۀ سلامتی یک دوست نزدیک و مورد احترام مراقبت می کنیم, داشتن حس متفاوتی را نسبت به اینکه چه کسی هستیم و چه کسی شده ایم, آغازمی کنیم. ما از "من باید" یا "مجبورم" به سوی "فرصت آن راخواهم داشت که" حرکت نموده و متوجه می شویم مراقبت از خودمان کارسخت و ناخوشایندی نبوده و یک افتخارمحسوب می گردد. زمانی که بتوانیم ازروی شفقت با خود رفتار کنیم, یادمی گیریم ارزش خود را بدانیم.
++پاکزیستن++