۱۴۰۲/۷/۹، ۰۶:۴۴ صبح
سلام. بله من بارها و بارها دچار وسوسه شده و میشوم و خواهم شد چرا که این بیماری همیشه با جسم و روح و روان من عجین شده و تنها راهش کنار آمدن با آن و کنترلش می باشد. شاعر میگه: همه جای ایران سرای من است ولی از نظر من همه جای ایران مکان بازی من بود. اوایل پاکی خیلی عذاب میکشیدم هر جا و نقطه به نقطه جاهایی که میرفتم تداعی دوران مصرفم بودند. مکان، دما، شرایط جوی، مناظر، صداها، افراد،موسیقی،وسایل شخصی، ماشین و ... یادآور گذشته های تلخم بودند که حتی در خواب هم رهایم نمیکردند. با وزش هر بادی و بارش برف و باران هم دچار وسوسه می شدم ( ذهن بیمارم مرا وسوسه میکرد). خوشبختانه با پیوستن به انجمن و توفیق خدمتگزاری در آن و رعایت اصول و برنامه ها توانسته ام نزدیک به 11 ماه این دیو نهفته را کنترل کرده و فرصت بیدار شدنش را ندهم. 
