۱۴۰۱/۴/۱۵، ۱۲:۰۸ عصر
من معتاد به دلیل نداشتن هدف و برنامه در زندگی ام و اینکه اولویت های زندگی ام را تشخیص نداده و انجام نمی دهم بنابراین در دام این که اصل را فدای فرع کردن می افتم ، مثلا" درد دندان می کشم یا در خانواده ام بایست دنبال درمان شخصی باشم اما به جای درمان ولخرجی می کنم و پیتزا خوردن را در دو یا سه بار با خانواده در هفته انجام داده و یا مسافرت بی موقعه می روم این برایم یعنی لذت جویی و افراط در خوردن و تفریط آن یعنی بی اهمتی-بی تفاوتی نسبت به درمان و کشیدن درد های غیر ضروری ، من همیشه اولویت های زندگی ام را به خاطر عدم داشتن تعادل پشت گوش انداخته یا با کارهای غیر ضروری و لازم عوض می کنم و دنبال راه فرارهای موقتی برای لذت جویی هستم چون نمی خواهم با مسؤلیت های زندگی ام مواجه شوم برعکس هرگاه اولویت ها را می نویسم و برای آنها برنامه روزانه دارم از تعادل هم خارج نمی شوم من بایست بدانم اگر به الویت های زندگی ام به موقعه نرسم در زمانی به غده سرطانی تبدیل خواهند شد و مثل مصرف مواد عاقبتی تلخ برایم رقم خواهند زد
