با سلام....
اعتیاد همیشه در روند ایمان آوری و برنامه ریزی های ما سد ایجاد میکند، ترس از موفق نشدن و توقع نتیجه مثبت گرفتن به عنوان یک اعتیاد در برنامه ریزی های ما شک و دودلی ایجاد میکند اما شک و دودلی نباید باعث شود به خودمان مجوز دهیم که حرکت نکنیم.
مثلا به کسی قدم انتقال میدهیم و برود پشت سرمان حرف بزند اینجا احساس ما نباید باعث شود اصول را کنار بگذاریم با بها دادن به بیماریمان باعث میشود ایمان ما ضعیف شود.
باید از ایمانمان مراقبت کنیم مسئولیت بهبودیمان را به عهده بگیریم تا از این سد عبور کنیم.
واکنشهای اولیه ما برای برنامه ریزی ها همراه با ترس است اما اگر در برنامه ریزی ها بسته به برنامه ایی که داریم با اهل فنش و در نظر گرفتن قانون احتمالات مشورت کنیم به احتمال زیاد برنامه موفق میشویم.
اگر برنامه ریزی میکنم باید به انگیزه هایم فکر کنم، برای آن تلاش کنم، حرکت کنم، در صورت نیاز صبر کنم ولی تعلل نکنم مثل رودخانه یا مورچه دانه کش و برای خودم مشخص کنم که چه میخواهم.
اعتیاد همیشه در روند ایمان آوری و برنامه ریزی های ما سد ایجاد میکند، ترس از موفق نشدن و توقع نتیجه مثبت گرفتن به عنوان یک اعتیاد در برنامه ریزی های ما شک و دودلی ایجاد میکند اما شک و دودلی نباید باعث شود به خودمان مجوز دهیم که حرکت نکنیم.
مثلا به کسی قدم انتقال میدهیم و برود پشت سرمان حرف بزند اینجا احساس ما نباید باعث شود اصول را کنار بگذاریم با بها دادن به بیماریمان باعث میشود ایمان ما ضعیف شود.
باید از ایمانمان مراقبت کنیم مسئولیت بهبودیمان را به عهده بگیریم تا از این سد عبور کنیم.
واکنشهای اولیه ما برای برنامه ریزی ها همراه با ترس است اما اگر در برنامه ریزی ها بسته به برنامه ایی که داریم با اهل فنش و در نظر گرفتن قانون احتمالات مشورت کنیم به احتمال زیاد برنامه موفق میشویم.
اگر برنامه ریزی میکنم باید به انگیزه هایم فکر کنم، برای آن تلاش کنم، حرکت کنم، در صورت نیاز صبر کنم ولی تعلل نکنم مثل رودخانه یا مورچه دانه کش و برای خودم مشخص کنم که چه میخواهم.
