۱۳۹۹/۵/۱۰، ۰۶:۵۰ عصر
بستگی ب ماندگاری وسوسه دارد...هرگاه وسوسه را پنهان کنم..و خود فریبی ام احساس توانایی در کنترل وسوسه را بمن میدهد...پایان وسوسه را طبق خیالات و تصورات باطلم فرض میکنم و حالت اجبار بیهوشم میکند و ذهن بیمارم وسوسه را تبدیل ب رفتار میکند..چ مصرف مواد چ مصرف نواقص شخصیتی و عادتهای رفتاری...اما اگر در زمان شکل گیری وسوسه از آن اقرار کنم ...قدرت وسوسه را در ذهنم خاموش میکنم..و صدای نیروی برترم میشود حائل بین من و لغزشهای رفتاری ام