۱۴۰۰/۹/۱۸، ۰۲:۱۴ عصر
با سلام
فکر مصرف به همان اندازه خطرناک است که من از روی نواقصم یک کار اشتباه را انجام می دهم .درساختار بیماری من افکار من تبدیل به عملکرد من می شود وچون یک حالت اجبار در من وجود دارد که نمی توانم جلوی برخی از کارها رابگیرم ، اگرمیل به مصرف را درخود نگه داشته باشم فکرمن بهترین دلایل را برای انجام آن در این مدت جورکرده ومرا مجبور به مصرف می کند و یا اعمال اشتباه خود را تکرار می کنم به همین خاطر من باید درمورد افکار واعمال خودم با راهنما ویا باکس دیگری مشارکت بکنم ووقتی در مورد آن فکر مشارکت می کنم بعد از هر مشارکت قدرت از آن کم می شود تا ازبین می رود وبالعکس هروقت فکری را در خود نگه می دارم در هر بار قدرت آن بیشتر می شود تا اینکه اجبار به عمل به آن فکر شوم.
فکر مصرف به همان اندازه خطرناک است که من از روی نواقصم یک کار اشتباه را انجام می دهم .درساختار بیماری من افکار من تبدیل به عملکرد من می شود وچون یک حالت اجبار در من وجود دارد که نمی توانم جلوی برخی از کارها رابگیرم ، اگرمیل به مصرف را درخود نگه داشته باشم فکرمن بهترین دلایل را برای انجام آن در این مدت جورکرده ومرا مجبور به مصرف می کند و یا اعمال اشتباه خود را تکرار می کنم به همین خاطر من باید درمورد افکار واعمال خودم با راهنما ویا باکس دیگری مشارکت بکنم ووقتی در مورد آن فکر مشارکت می کنم بعد از هر مشارکت قدرت از آن کم می شود تا ازبین می رود وبالعکس هروقت فکری را در خود نگه می دارم در هر بار قدرت آن بیشتر می شود تا اینکه اجبار به عمل به آن فکر شوم.
