۱۴۰۱/۱۰/۲۷، ۰۸:۵۹ صبح
من مدت هاست که جایی که مواد ، مواد فروش و یا در حال مصرف مواد هستند نمیرم .
من فاکتور های توپ بازی ، یار بازی و زمین بازی را در مورد مواد مخدر کاملاً رعایت می کنم .
چون می دانم اولین اشتباهم میتواند آخرین اشتباهم باشد .
ولی در مورد بیماری متأسفانه هنوز هم با افرادی که باعث می شوند بیماریم دوباره عود کند رفت و آمد می کنم . یا بالاجبار به مکان هایی که باعث عود نقص هایم می شوند میروم .
در گذشته بدون مشورت و با کله بیمارم تصمیمات مهمی برای زندگیم گرفته ام و متأسفانه بالاجبار در این چرخه گرفتارم .
این روز ها افرادی در زندگیم و در کنارم هستند که حکم مواد مخدر را برایم ایجاد می کنند . وقتی کنارم قرار میگیرند باعث عود بسیاری از نواقصم می شوند و دوباره در چرخه رفتارهای دیوانه وار گرفتار میشوم .
من انسان بسیار وابسته ای هستم ( و یکی از نقص های بزرگی که دارم وابستگی است ) از گذشته های دور وقتی در چرخه یک وابستگی گرفتار میشدم مانند وسوسه ای که به آن بها داده ای و گرفتارش شده ای با انکار اینکه اینبار فرق دارد دچار همان بدبختی گذشته میشدم و با این گرفتاری هنوز هم درگریم .
وقتی قبول نکنی که حامل یک بیماری خطرناک هستی و میتواند براحتی زندگیت را به آشفتگی بکشاند در نهایت میشود همان چرخه زمان مصرف . مانند اینکه بگویم مواد مخدر را ترک کرده ام ولی با فروشش مشکل ندارم . امروز بهانه و دست آویز نیاز ندارم . بهانه و دست آویز کنارم قرار دارد . و زندگیم را چنان به آشفتگی می کشد که دیگر هیچ اختیاری برای اداره اش از خود ندارم .
این ها را گفتم که یادآوری شود که وقتی دوباره در چرخه یک نقص یا یک رفتار اشتباه قرار بگیرم و قبول نکنم که من حامل یک بیماری خطرناک و پیشرونده هستم و قادر نیستم به تنهایی این مشکل را حل کنم دوباره گرفتار خواهم شد و زندان و تیمارستان یا مرگ انتظارم را می کشد . باید با کنترل بیماری به روش اصول انجمن (جلسات ، کارکرد قدم ، مشورت با راهنما ، ارتقاء دانش برنامه و با عملکرد به تمام اینها ) بیماریم را کنترل کنم .HH
