۱۴۰۱/۴/۲۴، ۰۸:۵۸ عصر
با سلام:خیر ،اگر به این رقم فکر کنم هنوز در حال انجام.و اگر احساس دانایی و توانایی داشته باشم هنوز تسلیم نیستم.بیماری من مشخص نمیکند و امکان گیر کردن روزانه در چرخه معیوب مکررات در من وجود داره.امکان عود بیماری در من وجود دارد.من زمانیکه فکر کنم دیگه تکمیل شدم و دانش و اطلاعات کافی دارم نقش راهنما را برای خودم بازی میکنم و نیازی به راهنما ندارم ،جلسات را نادیده میگیم،و در کل همین ادعای دانایی و توانایی من را از طی کردن مسیر خارج میکند .ولی اگر بپذیرم بیمارم و بیماریی دارم موزی ،لاعلاج ،پیشرونده ست باید بهبودی را بعنوان یک فرایند بپذیرم
