امتیاز موضوع:
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
سوال 7 :هر گاه در اشتباه بودیم سریعاًبه آن اقرار کردیم . برای شما چه مفهومی دارد ؟
#1
سوال 7 :هر گاه در اشتباه بودیم سریعاًبه آن اقرار کردیم . برای شما چه مفهومی دارد ؟ 
پاسخ
#2
منظور این سوال اینه که بعد از اشتباه سریعاً به ان اقرار کنیم تا تبدیل به عادت نشود و انقدر عمیق ومستحکم نشود تا نیاز به زحمت و درد کشیدن بسیار برای برطرف کردن ان باشیم
امروز اشتباهاتم را در همان بدو انجام با ترازنامه روزانه مروز می کنم انهم با راهنما یا شخص اگاه تا سهم خودم را پیدا کنم .
این سوال جلوی بهانه اینکه بگوییم ما بیماریم را می گیرد و می گوید بیماری دلیل بر اشتباه کردن نیست ومن باید مسئولیت رفتارم را بپذیرم .
اقرار اولین قذم برای خروج از انکار و اولین قدم برای تغییر رفتار است .
پاسخ
#3
اقرار به اشتباه خیلی سخت است و تصمیم به اقرار سختر است .
هرگاه تشخیص دادم که اشتباه کردم باید اصل روحانی صداقت را فراموش نکنم و با شهامت آن اشتباه را اقرارکنم تا بهبودی من به خطرنیافتد یعنی
هرگاه اقرارنکردم نقصهای من بیدار می شوند و برای کارهای خود توجیح و بهانه آوردم ومجبور به دروغ گفتن می شوم ولی هرگاه اقرار به اشتباه کردم خود رابه خداوند نزدیک کردم و احساس خوشبختی کردم .
پاسخ
#4
هر وقت اشتباه کنیم
باید سریعا به اشتباهمون اقرار کنیم
تا اولا به نقش خودمون پی ببریم
تا یادمون نره که اشتباه از ما بود
و چه خسارتی به ما و دیگران وارد شد
تا هم جلوی خسارت بیشتر رو بگیریم
و هم به صورت رنجش در نیاد.
پاسخ
 سپاس شده توسط حـمـیـد ، ناظر14
#5
(۱۳۹۸/۱۱/۹، ۰۷:۱۶ صبح)admin.a نوشته است: سوال 7 :هر گاه در اشتباه بودیم سریعاًبه آن اقرار کردیم . برای شما چه مفهومی دارد ؟ 
سلام برای من مفهومش اینه که همان لحظه درمورد ش صحبت کنم تا خراب ترش نکردم تجربه ای اینکه درمورد اشتباهاتم بعداز چند روزاقرارکردن کمکی نکرد بلکه ذهن بیمارم را فعال کردامروزقبل ازهرحرکتی تماس میگرم ودرموردش صحبت میکنم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر14
#6
سلام داریوش معتاد
بهبودی یعنی اینکه بدانم چگونه به مسیری که در گذشته باعث مصرف و استفاده از نواقص شده رسیدم.پیدا کردن راه هایی که باعث انحراف فکر و رفتار من میشود.به همین دلیل هر زمان احساس کنم که باعث انحراف خودم شده ام سریعا به راهنما و یا یک دوست قابل اعتماد زنگ میزنم و مشارکت می کنم.این جلوی تکرار اشتباه را می گیرد.
پاسخ
 سپاس شده توسط محمدمهدی ۱۲ ، ناظر14
#7
سلام

-داشتن ارتباط موثر با راهنما ودر تماس دائم بودن با واقعیت بیماری به من کمک می کند بتوانم قبل از این که اشتباهی گران تمام شود آن را به راهنما اعتراف نمایم در هر شرایطی...
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، ناظر14
#8
سلام
برای من به این معناست که اولاتوهمون اشتباه نمونیم وبهش عادت کنیم
دومابخاطراشتباهی که کردیم خودخوروخودازارنشیم
واینکه سرپوش رواشتباهدنزاریم که
بازانکارتواین قسمت خودفریبی بیاره
ومجبوربه دروغ بخودودیگران بشیم
وبعدشم من اشتباه میکنم واین امریست بدیهی
ولی اقرارنکردن به اشتباه اونم بمحض
متوجه شدن باعث دوری ازخودوناصادقی
میشه ومنوازخودم خداوندوجامعه دورمیکنه
بازبایدشفاف بمانم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر14 ، ناظر۱۶
#9
سلام
در هر لحظه ای من مسیری را اشتباه نمایم باعث دوباره کاری د خسارت برایم می گردد و من نمی توانم به درست بودن یا غلط بودن کارم پی ببرم بهترین راه این که من همان لحظه که اشتباه می کنم با راهنمای خود تماس بگیرم و اعتراف نمایم...
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر10 ، ناظر14 ، ناظر۱۶
#10
قبلاً من تصور می کردم که رنجش ها را فقط در زمان کارکرد قدم ۴ باید نوشت و در زمان کارکرد قدم ۵ باید اقرار کرد یا نواقص شخصیتی را همینطور در قدم ۶ و ۷ آنها را بررسی کنم قدم دهم این خوبی را برای من دارد که ما را به روز رسانی میکند هرگاه در اشتباه بودیم سریعا به آن اقرار می کنیم
پاسخ
 سپاس شده توسط ناظر14 ، ناظر۴ ، ناظر9


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان