۱۳۹۹/۴/۲۹، ۰۷:۴۵ عصر
اقرار به اشتباه خیلی سخت است و تصمیم به اقرار سختر است .
هرگاه تشخیص دادم که اشتباه کردم باید اصل روحانی صداقت را فراموش نکنم و با شهامت آن اشتباه را اقرارکنم تا بهبودی من به خطرنیافتد یعنی
هرگاه اقرارنکردم نقصهای من بیدار می شوند و برای کارهای خود توجیح و بهانه آوردم ومجبور به دروغ گفتن می شوم ولی هرگاه اقرار به اشتباه کردم خود رابه خداوند نزدیک کردم و احساس خوشبختی کردم .
هرگاه تشخیص دادم که اشتباه کردم باید اصل روحانی صداقت را فراموش نکنم و با شهامت آن اشتباه را اقرارکنم تا بهبودی من به خطرنیافتد یعنی
هرگاه اقرارنکردم نقصهای من بیدار می شوند و برای کارهای خود توجیح و بهانه آوردم ومجبور به دروغ گفتن می شوم ولی هرگاه اقرار به اشتباه کردم خود رابه خداوند نزدیک کردم و احساس خوشبختی کردم .
