۱۴۰۰/۶/۲، ۰۶:۰۵ صبح
admin.a نوشته است:سوال 10 : آیا شرایطی در بهبودی من وجود داشته که از تشخیص اینکه کاری را بخوبی انجام داده ام احساس بدی و ناراحت کنم ؟بله.از این شرایط ها چه قبل از بهبودی وچه در دوران بهبودی زیاد داشته ام.قبل از بهبودی که به واسطه مصرف موادمخدر این احساسات را سرکوب میکردم چون من بیماری اعتیاد داشتم ودارم یعنی افکارمن معتادگونه ودرنتیجه رفتارم وعملکردم معتادگونه بوده قبلا نمیدانستم نمی فهمیدم وبا مواد این احساسات خوب وبد را سرکوب میکردم ولی امروزه بواسطه بودن در برنامه وداشتن آگاهی نسبی میدانم که این احساسات بد وجود دارد مثل طوفان می آید ومیرود ومراهم نکشته است ونمیکشدمن این احساسات را تجربه میکنم وواکنش نشان نمیدهم سعی میکنم باشرکت درجلسات تماس باراهنما یادوست بهبودی ومشارکت ازاحساسم حال خوب خودم که ته نشین شده را بالا بیاورم.باوجوداینکه جلسه حال مرا خوب میکند وقتی جهت خدمتی زنگ میزنند احساس ترس سراغم می آیدحالم بد میشودفهمیده ام که احساسهای من درطول روز ودرمسیربهبودی مرا بالا وپایین میکند ولی مرا نمیکشد.احساساتم را تجربه میکنم ولی برمبنای احساسم تصمیم نمیگیرم.من با وجود اینکه میدانم تصاویرجنسی مرا درمسیرفعال شدن نواقصم قرارمیدهد وکیفیت روحانیت مراپایین میاورد به سبب لذت جویی دردام می افتم یک نیازطبیعی را به یک نقص کشنده وبیمارگونه تبدیل میکنم وحتی دربهبودی خودآزاری میکنم.تنهاکاری که دربرنامه یادگرفته ام انجام دهم این است که خودم را درشرایط آن قرار ندهم تا دچاروسوسه واجبارنگردم.بهبودی درد ندارد تغییر درد دارد من قربانی عادتهای بیمارگونه خودم هستم وباوجودآنکه میدانم جواب نمی دهد سعی باطل میکنم
