۱۴۰۰/۹/۲۶، ۰۶:۴۲ عصر
.........از همــان اولــیــن لــحــظــه ورود بــه جــلــســات NA، مــا ایــجــاد رابــطــه را تــجــربــه مــیـ ـڪــنــیــمــ. خــوش آمــدی ڪــه بــه مــا بــه عــنــوان تــازه وارد گــفــتــه مــیــشــود، بــرای همــیــشــه بــه یــاد مــا مــیــمــانــد. اڪــثــر مــا در مــورد ایــنــڪــه در جــلــســات بــرای اولــیــن بــار پــس از ســالــها بــا مــا مــثــل یــک انــســان رفــتــار شــد، مــشــارڪــت ڪــرده ایــمــ" در آن اولــیــن جــلــســه پــس از مــدت های طــولــانــی ڪــســی مــانــنــد یــک انــســان بــا مــن رفــتــار ڪــرد،و نــه مــثــل یــک مــشــڪــل یــا مــســئلــه پــیــش پــا افــتــاده." ایــن واقــعــیــت ڪــه افــرادی بــه مــا خــوش آمــد گــفــتــنــد ،بــا مــا هم نــشــیــنــی ڪــردنــد و حــتــی مــا را در آغــوش ڪــشــیــدنــد، بــدون ایــنــڪــه در عــوض چــیــزی از مــا بــخــواهنــد خــیــلــی شــگــفــتــانــگــیــزتــر بــود تــا پــیــامــی ڪــه بــه طــور شــفــاهی شــنــیــدیــمــ.
/پــاک زیــســتــنــ/
/پــاک زیــســتــنــ/