سوال 13 :آیا در بهبودی زمانهایی بوده که احساس کنم که اراده و زندگیم را به دست خود گرف

[shapor z]

هر موقع ترسیدم و حرکت نکردم – مواقعی که ناامید می شوم – وقتی در کینه و رنجش غوطه ور هستم و و رفکر انتقام به سر می برم – وقتی که فکر فرار دارم – وقتی در روابطم دچار وابستگی می شوم – وقتی که اسیر خودمحوری می شوم – زمانیکه به رهنمودهای راهنما بی توجهی می کنم -
هشدارها : دردها و رنج ها و محرومیت هایم – پیام ها و صحبت های راهنمایم – مشارکت بقیه و تجربه درداور انها – رهجوها و رفتار انها – نشریات و الهامات درونی و بیسرونی
اقداماتم : اقرار ومشارکت صادقانه – تجیدی پیمان با راهنما و نیروی برتر – دعا کردن – تراز نامه گرفتن – تمرین اصول روحانی قدم ها – خدمت کردن – سرویس به تازه وارد – تسلیم شدن و خارج شدن از مسیر خودمحوری و لذت طلبی – لذت بهبودی را به لذت انی نفروختن
پیام سوال : در مسیر فرایند بهبودی بارها از روی بیماری اعتیاد عمل می کنیم و مسائل را تحت اراده شخصی در دست می گیریم که در این مواقع باید هشدارها اعم از پیام های بیرونی و صحبت های راهنما را نادیده نگیریم و یک بار دیگر با اقرارصادقانه و تسلیم شدن از سر راه خداوند کنار برویم تا در مسیر اراده خداوند قرار گیریم – البته باید متوجه باشیم گاهی این اتفاق به ظرافت و اهستگی رخ می دهد و ما متوجه ان نیستیم ولی همیشه راهنما و اطرافیان ان را می بینند